Η ΖΩΗ...ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Αμέτρητες φορές έχω παρομοιάσει τη ζωή με ένα ποδοσφαιρικό αγώνα.Και αμέτρητες φορές αντίστοιχα "μου την έχουν πει" κατά το κοινώς λεγόμενο για αυτό.Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου προπαθώ να μου εξηγήσω γιατί μπορώ να ανάγω ό,τι σχεδόν μου συμβαίνει σε φάση από ποδοσφαιρικό αγώνα...Κλασσικός τύπος θα πει κανείς....κολλημένος με τη μπάλα...!

Κι όμως στιγμές σαν τις αποψινές έρχονται να προσφέρουν απαντήσεις στο προαναφερθέν ερώτημα...Ημιτελικός Champions League,

Chelsea - Liverpool.Το σκορ 1-1 και το παιχνίδι οδηγείται σε παράταση.8 λεπτά μετά την έναρξη του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης η Chelsea κερδίζει πέναλτυ και την εκτέλεση αναλαμβάνει ο F.Lampard.Σκοράρει,δίνει το προβάδισμα στην ομάδα του και ξεσπά σε λυγμούς....

Όχι...δεν ήταν λυγμοί χαράς ή λύπης...Ήταν λυγμοί λύτρωσης,μιας και ο εν λόγω ποδοσφαιριστής λίγες μέρες πριν βίωσε το δράμα της απώλειας του πιο αγαπημένου του προσώπου,της μητέρας του.Ήταν λυγμοί λύτρωσης και απελευθέρωσης από το τεράστιο δράμα της απώλειας.Ένα δράμα όμως που δε στάθηκε ικανό να σταματήσει τους ρυθμούς της ζωής του.Δεν έκατσε λόγου χάρη σπίτι του ο άνθρωπος να κλαίει,να πίνει,να αναστενάζει...Πήγε στο γήπεδο κι έκανε αυτό που ξέρει.Ας σημειωθεί, για όσυς δεν είναι σχετικοί με το άθλημα, ότι για να αναλάβει κανείς το βάρος της ευθύνης της εκ΄τελεσης ενός τόσου κρίσμου πέναλτυ,πρέπει να το...λέει η καρδιά του.Όπως λένε άλλωστε το ποδόσφαιρο ξεχωρίζει τα παιδιά από τους άντρες...

Δεν είμαι οπαδός της Chelsea,ούτε καν τη συμπαθώ.Το αντίθετο.Όμως λιγα δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεση έλεγα μέσα μου"βάλτο...βάλτο ρε γαμώτο,το έχεις ανάγκη,το αξίζεις".

Και το άξιζε γιατί έδειχνε το δρόμο του μαχητή,του ανθρώπου που όσο και αν του παέι κόντρα η ζωή,δεν το βάζει κάτω,στέκεται απέναντί της κόντρα στον καιρό.Γιατί τελικά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μπορείς αν θες να βγάλεις συμπεράσματα για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεις τη ζωή,και στα καλά αλλά και στα κακά της.Άλλωστε και αν ακόμα χάσεις σε ένα παιχνίδι....το πρωτάθλημα κρίνεται στο τέλος,τότε μπορείς να κάνεις τον απολογισμό σου...

Υ.Γ:Στα πλαίσια της εργατικής πρωτομαγιάς δεν θα υπάρξει ανάρτηση αύριο.

Για το λόγο αυτό εύχομαι και διαδικτυακά στον φίλο,σύγγαβρο και συνblogger Γιάννη(www.menoiazei.blogspot.com) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για τα γενέθλιά του(1/5).Πολλές ευχές για χαρά,ευτυχία καλοτυχία και εμπνευσμένες αναρτήσεις(αυτό το τελευταίο το ευχήθηκε και ο D.A.G.D.A.)